wytworzyć (się)

См. также в других словарях:

• wytworzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wytwarzać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytwarzać się – wytworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} powstawać, tworzyć się, kształtować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po ostatnich wyborach wytworzyła się w kraju skomplikowana sytuacja . {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wywiązać się — dk IX, wywiązać sięwiążę się, wywiązać sięwiążesz się, wywiązać sięwiąż się, wywiązać sięał się wywiązywać się ndk VIIIa, wywiązać sięzuję się, wywiązać sięzujesz się, wywiązać sięzuj się, wywiązać sięywał się 1. «powstać, wyniknąć, rozwinąć się… …   Słownik języka polskiego

• wykłosić się — dk VIa, wykłosić sięsi się, wykłosić sięsił się wykłaszać się ndk I, wykłosić sięsza się, wykłosić sięają się, wykłosić sięał się «o roślinach kłosowych: wytworzyć, wykształcić kłosy» Pszenica już się wykłosiła …   Słownik języka polskiego

• wytwarzać — ndk I, wytwarzaćam, wytwarzaćasz, wytwarzaćają, wytwarzaćaj, wytwarzaćał, wytwarzaćany wytworzyć dk VIb, wytwarzaćrzę, wytwarzaćrzysz, wytwarzaćtwórz, wytwarzaćrzył, wytwarzaćrzony 1. częściej ndk «produkować coś; tworząc wydzielać coś» Wytwarzać …   Słownik języka polskiego

• sformować — dk IV, sformowaćmuję, sformowaćmujesz, sformowaćmuj, sformowaćował, sformowaćowany 1. «zrobić z jakichś elementów pewną całość o określonym kształcie; zorganizować, utworzyć, ukształtować» Sformować pułk piechoty. Sformować nowy rząd. Sformować… …   Słownik języka polskiego

• powstać — dk, powstaćwstanę, powstaćwstaniesz, powstaćwstań, powstaćwstał powstawać ndk IX, powstaćwstaję, powstaćwstajesz, powstaćwaj, powstaćwał 1. «zacząć istnieć, wziąć początek; stać się, utworzyć się, wytworzyć się; ukazać się, zjawić się, wszcząć… …   Słownik języka polskiego

• wyłonić — dk VIa, wyłonićnię, wyłonićnisz, wyłonićłoń, wyłonićnił, wyłonićniony wyłaniać ndk I, wyłonićam, wyłonićasz, wyłonićają, wyłonićaj, wyłonićał, wyłonićany, książk. «wybrać ze swego grona, utworzyć spośród siebie» Wyłonić zarząd, komisję, prezydium …   Słownik języka polskiego

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

• rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… …   Słownik języka polskiego